Gaua iritsi da eta eguneroko argi guztiak pixkanaka itzali ditu,
arratseko lagun arteko besarkadak eta irriak ez daude nirekin orain.
Itzali da eguerdiko ogia egin duen labea.
Bakarrik aurkitzen nai eta argitzen nauen gauza bakarra irribarre txiki bat duen ilargia da.
Zure gelako argia itzali da,
ni zuri begira jarraitzen dut urrunean eta isilean.
Nire burua aztoratzen jarraitzen duzu eta ez dut ulertzen.
Gauaren lasaitasun eta isilitasunak gure istorioa nola izango litzatekeen esaten dit eta kontatzen didana gustoko dut.
No hay comentarios:
Publicar un comentario