lunes, 18 de enero de 2010

Eguna jaio eta hil

Eguna jaio berri zen. Eguzkia lainoaren atzean jarraitu nahi zuen. Munduaren zati bat erdi lo zegoen eta bertan lo egin ezin izan zuen neska bat zegoen, bere lo orduak esna zegoen munduaren zatiarekin konpartitu nahiean. Iratzargailua eguneroko soinu zatarra eragin zuen, nekagarria zen soinu hura eta bat-batean iratzargailua ohetik baino, lainoetatik gertuago zegoen.

Eguna hiltzen ari da. Eguzkia itzaltzen ari da eta lainoari laztanka agur esaten dio. Munduaren zati bat lokartzen ari da eta bertan esnatu berri dagoen neska bat dago, bere lo orduak esna berri dagoen munduaren zatiarekin konpartitu nahiean. Gauero bezala errepidean dagoen gasolindegian pasako du gaua nor datorren zai.

sábado, 16 de enero de 2010

Andrés Calamaro-Loco

Por este mundo de locos...

jueves, 14 de enero de 2010

Ya te llamaré...

Y digo que ya no me harás daño. No me importa que me digas que no me quieres. Estás lejos de mí y ya no me puedes hacer daño. Mi corazón se ha hecho de mimbre, que como bien dice Marea, se rompe antes de partirse. Por supuesto que me acuerdo ti, de las ilusiones, de las risas y de tus miradas. Ya no eres un ocupa dentro de mi corazón, ya no me ilusiono o lloró cuando pienso en ti. Todo pasó y ya lloré lo suficiente. Todo quedó atras y seguramente algún día te llamaré para contártelo. Tú tranquilo, sigue con tu vida.

Eraikuntza hutsa

Berdin du nondik begiratu, eraikin honek bere magia guztiarekin harrapatuko zaitu nahi ala ez.

martes, 5 de enero de 2010